Запрэжаныя ў сані
Прысьніліся алені.
I ты ў палярным зьзяньні
Мне села на калені.
А па іскрыстым сьнезе,
Па шарпаку й сумёце
Пад пугаю гарэзнай
Алені ў шпаркім лёце.
Зьвяры ў жывым гайсаньні.
I тундра ня ў журбоце,
I гойдаюцца сані
На сьмелым павароце.
На лыжні, на закруце
Бягуць парыўна, коса.
I добрыя пачуцьці
На сэрцы эскімоса.
Ён ведае, што пара
У цішы, цяпле, каханьні.
Ці гэта сон, ці мара?
Чуваць – імчацца сані.
|
|
